Cukrzyca typu 2

Cukrzyca jest chorobą zaliczaną do chorób metabolicznych. Cukrzyca typu 2, dawniej nazywana insulinoniezależną jest zdecydowanie częściej występującą postacią choroby (85-90%) aniżeli cukrzyca typu 1.

Charakteryzuje się opornością tkanek na działanie insuliny, która ma za zadanie regulować poziom glukozy we krwi. Komórki Beta trzustki nadal produkują insulinę jednak ta nie może prawidłowo działać na komórki w tkankach przez co poziom glukozy we krwi jest bardzo wysoki.

Konsekwencją nieleczonej hiperglikemii (zbyt wysokiego poziomu glukozy we krwi) mogą być m.in. uszkodzenie, zaburzenie czynności i wydolności np. oczu, nerek, serca i naczyń krwionośnych oraz nerwów.

Podstawowym problemem i mechanizmem wpływającym na pojawienie się cukrzycy jest insulinooporność czyli stan gdzie tkanki nie reagują prawidłowo na działanie insuliny. Z czasem trzustka musi pracować coraz intensywniej aby wyregulować glikemię co powoduje jej przedwczesne wyczerpanie. Otyłość oraz czynniki genetyczne są bezpośrednią przyczyną tego stanu.

W ciągu ostatnich 50 lat wzrosła 7-10 krotnie oraz średnia wieku chorujących zdecydowanie się obniżyła. Kiedyś nazywana była cukrzycą starczą jednak ze względu na epidemię otyłości chorują nawet dzieci i młodzież.

Na świecie choruje już 425 mln ludzi a w Polsce ponad 3 mln i nadal ta liczna bardzo szybko rośnie!

Cukrzyca jest ściśle związana z trybem życia jaki prowadzimy i choć czasem występują tu czynniki genetyczne to jednak te środowiskowe odgrywają główną rolę w procesie powstania choroby.

Najważniejszymi czynnikami są więc aktywność fizyczna i sposób odżywiania. Stąd też częstsze występowanie choroby w obszarach miejskich charakteryzujących się sedentarnym trybem życia i małą aktywnością fizyczną niż na obszarach wiejskich.

Czynniki ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2:

• nadwaga lub otyłość (BMI ≥25 kg/m2 lub obwód w talii >80 cm u kobiet i >94 cm u mężczyzn),
• cukrzyca występująca u rodziców lub rodzeństwa,
• mała aktywność fizyczna,
• uprzednio stwierdzone zaburzenia gospodarki węglowodanowej,
• przebyta cukrzyca ciążowa,
• urodzenie dziecka o masie ciała >4 kg,
• nadciśnienie tętnicze ≥140/90 mm Hg,
• HDL <40 mg/dl lub stężenie triglicerydów >150 mg/dl,
• zespół policystycznych jajników,
• miażdżycowa choroba układu krążenia.

Objawy cukrzycy

Początkowo mogą być wielopłaszczyznowe i niezauważane stąd tak ważne aby regularnie się badać. Raz w roku zdecydowanie każdy powinien wykonać choć podstawowe badania krwi a więc i poziom glukozy i insuliny na czczo.

Objawy ogólne

suchość w ustach, uczucie pragnienia
częste oddawanie moczu
infekcje narządów intymnych
zaburzenia widzenia (rozmazany obraz, brak ostrości widzenia)
nadmierna senność i zmęczenie

Objawy neuropsychologiczne

bóle głowy o nieznanym podłożu
trudności z koncentracją i ze skupieniem uwagi
problemy z pamięcią (trudności z zapamiętywaniem i przypominaniem sobie różnych informacji)
wahania nastroju (obniżony nastrój występujący naprzemiennie z drażliwością)

Objawy skórne

nadmierna suchość skóry, pękanie skóry, tendencja do łuszczenia się i rogowacenia
świąd skóry, miejscowe zaczerwienienie
trudności w gojeniu się ran (po skaleczeniu lub oparzeniu regeneracja naskórka zajmuje więcej czasu niż zwykle)
zakażenia grzybicze lub bakteryjne
u osób chorujących jednocześnie na łuszczycę zaostrzenie choroby

Odpowiednio ułożony sposób żywienia (dieta) i aktywność fizyczna są niezwykle ważne zarówno pod kątem profilaktyki jak i leczenia zaburzeń glikemii. Udowodniono, iż zdrowy styl życia zapobiega bezpośrednio wystąpieniu cukrzycy i insulinooporności nawet w przypadku istniejącego obciążenia genetycznego. Wiadomo już, iż informacja genetyczna wpływa na wystąpienie danej choroby jedynie w około 10-20%, natomiast 80-90% to styl życia jaki prowadzimy. To on jest odpowiedzialny za to, czy aktywujemy niekorzystne dla nas geny czy też nie.

Odpowiedni sposób żywienia chroni więc przed bardzo poważnymi powikłaniami jakie niosą za sobą zaburzenia gospodarki cukrowej w organizmie.

📩 dietetyk.skierniewice@gmail.com

☎️ 512221838